Faerie Photos

• door Emma Veldhuis

Juli, 2023

Juist door mijn grenzen te bewaken kan ik meer geven

Madelief is met name bekend als fantasy- en cosplayfotograaf onder de naam Faerie Photos, maar je kunt haar ook kennen als productfotograaf (Faerie Products), boudoirfotograaf (Faerie Boudoir), portretfotograaf (Shot by Madelief), verkoper van tweedehands shootkleding (Faerie Dresses) en, waar het allemaal begon, als model onder de naam Daisifaeri. Deze creatieve duizendpoot zit geen moment stil, maar kon gelukkig wel even tijd vrijmaken om team Zonder Ruis te vertellen hoe ze haar imperium steeds verder weet uit te bouwen.

"Ik stond altijd heel slecht op foto’s en daar wilde ik vanaf. Door model te staan wilde ik iets in mezelf overwinnen en door de pandemie hadden fotografen ineens veel meer tijd, dus ben ik er in 2020 via die weg in gerold. Al snel veranderde mijn plan om mijn zelfvertrouwen te boosten in een volwaardige hobby, die uiteindelijk zelfs mijn beroep werd."

"De stap van model naar fotograaf was eigenlijk heel logisch. Alle andere dingen die bij een shoot komen kijken deed ik ook al; ik deed mijn eigen make-up, stond model, verhuurde fantasykleding en was steeds meer bezig met nabewerking. Steeds kwam er een stapje bij. Toen ik een backdrop en softbox van iemand overnam, daarmee een thuisstudio opbouwde en zelfportretten maakte met mijn telefoon, besefte ik me dat het tijd was om een camera te kopen. En toen klikte het! Alles wat ik leuk vond kwam samen in één pakket. Tijdens elke shoot heb ik nog steeds het gevoel dat dit het is, het werk dat ik altijd al had moeten doen.

Een jaar geleden moest ik stoppen met mijn opleiding. Ik ben neurodivergent en ontdekte tijdens een stage dat een 9-5 kantoorbaan voor mij geen optie is. Elke dag was een strijd tussen mijn neurodiversiteit en wat mijn omgeving van me vereiste. Ik kon nergens aan de agressieve TL-lampen ontsnappen en had het heel moeilijk met de onduidelijke communicatie en verwachtingen. Ik had het gevoel dat er iets mis met me was. Maar toen ik in die tijd voor het eerst met mijn camera naar een kleine gameconventie ging, was alles anders. Mensen zeiden dat ze mijn foto’s mooi vonden, vonden mij aardig en complimenteerden mijn creativiteit. Het was een verschil van dag en nacht tussen mijn stage en mijn fotografie en ik begon me af te vragen wat ik überhaupt nog op die stage deed. Een maand later trok ik de stekker eruit.

Nog steeds ben ik iedereen die ik tijdens dat event sprak ontzettend dankbaar. Ik wil mezelf niet in een vorm persen die niet past en heb daarom werk nodig waarin ik mezelf mag zijn en op mijn eigen tempo mag werken. In mijn fotografie zijn de dingen waar anderen kritiek op hadden ineens een kracht. Mijn autisme geeft me oog voor detail, mijn ADHD zorgt dat ik constant creatieve ideeën heb en graag nieuwe dingen leer. Al mijn interesses komen samen in fotografie en het is zo’n breed vakgebied dat er altijd wel iets nieuws te ontdekken is. Zo voorkom ik dat ik in een sleur beland en daardoor opgebrand raak. Videografie is de nieuwste toevoeging aan mijn aanbod en daarvoor organiseerde ik laatst een shootdag in Utrecht. Mensen konden een tijdslot boeken en zo laagdrempelig met me samenwerken. Dat was een groot succes, dus er komt sowieso een vervolgeditie aan!"

"Ik merkte in de community dat je opzij wordt gezet als je geen dunne, witte cisvrouw bent en hoorde van veel fotografen het excuus dat ze niet weten hoe ze met modellen moeten werken die op welke manier dan ook anders zijn. Zelf vind ik dat je dan juist met die modellen moet gaan shooten. Veel modellen kunnen je heel goed vertellen wat voor hen werkt en wat niet. En wanneer het model ervoor open staat kun je ook vragen om communicatietips, zodat je weet wat je wel en niet kunt zeggen.

Zelf heb ik hier mijn doelgroep van gemaakt: mensen die om welke manier dan ook niet in het plaatje van de dunne, able-bodied, neurotypische, witte cisvrouw passen. Ik wil hen laten weten dat zij ook mooi zijn. Je hoeft geen bepaalde kleur, maat, gender of wat dan ook te hebben om er te mogen zijn. Dat is altijd al mijn mentaliteit geweest en waar ik me online over uitspreek. Ik vind het niet eerlijk dat niet iedereen de kans krijgt om te shinen, of om überhaupt met een fotograaf te kunnen werken. Daar wil ik verandering in brengen door in mijn shoots een veilige omgeving te creëren voor mijn modellen én door met mijn portfolio aan andere fotografen te laten zien dat je met iedereen mooie foto’s kunt maken. Ik wil hier niet uniek in zijn, ik wil juist graag dat meer fotografen mijn aanpak overnemen. Ik ben overtuigd van wat ik kan en ben niet bang dat mensen mijn werk gaan kopiëren. Daarom blijf ik me uitspreken en mijn tips delen, in de hoop dat anderen ze overnemen."

"Een misconceptie over fotografie is dat het puur om de foto’s gaat. Voor mij staan de foto’s zelf op de tweede plaats en is de shootervaring het belangrijkst. Als je mooie foto’s terugkrijgt na een shoot waarin je je niet op je gemak voelde, zul je die herinnering er altijd bij hebben en vind je de foto’s ook gelijk minder leuk. Mensen die een shoot boeken willen ook gewoon een leuke dag hebben! Voor mijn gevoel bepalen de foto’s maar voor 30% of een shoot is geslaagd en telt de ervaring zelf voor 70%.

Een deel van die ervaring is de styling. Faerie Dresses begon als verhuurshop, maar ik merkte dat mensen daarbij toch een drempel ervaren. Daar zou ik ze overheen kunnen helpen door bijvoorbeeld events te organiseren en daar met mijn jurken te staan, maar dat past niet bij mij. Daarom ging ik over naar verkoop. Dat loopt ontzettend goed en zorgt er ook voor dat ik een constant wisselende shootgarderobe heb waar mijn modellen gebruik van kunnen maken.

Voor mij is het ook fijn dat ik door de wisselende shootgarderobe niet te vaak dezelfde outfits hoef te shooten. Voor mijn eigen creatieve vuur heb ik afwisseling nodig. Als ik bijvoorbeeld teveel fantasyshoots in schilderachtige stijl achter elkaar doe, raak ik gedemotiveerd en dat is ook niet eerlijk naar mijn klanten toe. Juist door mijn grenzen te bewaken kan ik meer geven."

"Mijn inspiratie komt overal vandaan. Bij cosplayshoots is het karakter leidend. Ik lees me van tevoren goed in zodat ik weet welke setup en poses goed bij dat karakter passen. Bij portretshoots vraag ik wat mensen zelf uit de shoot willen halen. Willen ze een bepaalde aesthetic, zoals dark academia of gothic, dan maak ik daarvoor een moodboard, maar soms willen mensen ‘gewoon mooi op de foto staan’ en dan improviseren we tijdens de shoot.

Voor mijn eigen projecten zoek ik graag een combinatie van mooi en unsettling. Vaak zie ik dat foto’s óf heel mooi en netjes zijn óf dat het duidelijk horrorbeelden zijn. Ik zoek graag de grens tussen die twee op en wil mensen met mijn foto’s aan het nadenken zetten.

En mijn ultieme droomshoot? Daarvoor wil ik terug naar een magisch bos in Ierland waar ik ooit tijdens een stage kwam. In de lente, wanneer alle stenen met mos zijn bedekt en alles knalgroen is, en dan een model in een jurk van Iris van Herpen en make-up door Hungry, die ook de make-up van Björk doet. Toen ik voor het eerst op die plek was, wist ik dat ik er ooit iets mee wilde doen. Toen wist ik nog niet wat, nu weet ik dat wel. I was meant to do this."